Het is een donkere en af en toe miezerige zaterdag en dus een ideale dag voor een warm museumbezoek. Na een korte en frisse fietsrit kom ik aan bij het Rembrandthuis, het museum dat (deels) is gevestigd in het voormalige woonhuis van Rembrandt aan de Jodenbreestraat. Het huis is gebouwd in 1606 aan de toenmalige Sint-Anthonisbreestraat en in 1639 door Rembrandt gekocht. Het huis had toen al aanzienlijke verbouwingen achter de rug terwijl vandaag de dag juist wordt geprobeerd om alles in de originele uitvoering te laten zien. Daarom is het waarschijnlijk een van mijn favoriete musea: de prachtige kunstwerken hangen in de omgeving waarin ze 380 jaar geleden zijn gemaakt. Dat maakt het gevoel bij het werk nog meer speciaal, alsof Rembrandt elk moment de kamer kan binnenlopen. De tentoonstelling Laboratorium Rembrandt lijkt dan weer het tegengestelde van die inspanning tot periode-evenaring. Met de meest moderne technieken wordt achterhaald hoe een schilderij, tekening of ets is gemaakt. Welke veranderingen zijn doorgevoerd zodat we tegenwoordig niet naar de originele compositie kijken? Welke kleuren zijn dermate vervaagd dat het schilderij een totaal ander beeld geeft dan in de zeventiende eeuw? Op allerlei manieren worden de kunstwerken blootgelegd en toch weten de onderzoekers een mystiek overeind te houden. Je volgt de sporen met spanning en bent verbaasd over sommige uitkomsten terwijl de fascinatie van het schilderij volledig overeind blijft. Een geweldige prestatie van de onderzoekers die hier naast de meester-schilder Rembrandt een passende plaats hebben gekregen.
Geef een reactie